- หน้าแรก
-
หมวดหมู่สินค้า
- A Book
- Amarin How-To
- Amarin Kids
- Avocado Books
- Banlue Books
- Be(ing)
- Beat
- Bibli
- BiLi
- Bloom
- Bookscape
- Brown Books
- Candide Book
- Common Books
- Earnest Publishing
- EasyPDPA
- Happening
- Hummingbooks
- I ROAM ALONE
- Isopod books
- LADYS (ลาดิด)
- Make a Wit
- Nanmee Books
- Nava Books
- ORNTREPRENEUR
- P.S.
- Pastel
- Piccolo Publishing
- Rose Publishing
- Sad at first sight
- SALMON GOODS
- SALMON Merchandise
- Salmon Podcast
- SALT
- Sandclock Books
- shortcut
- Sophia Publishing
- Springbooks
- Suvabha Charoenying
- Vithita
- Wallop and Friends
- Window magazine
- Writers
- กำมะหยี่
- ขายหัวเราะ
- ชมรมยอร์คเชียร์เทอร์เรียประเทศไทย
- ชัชพลบุ๊คส์
- นานะ
- ปฏิทินขายหัวเราะ
- มหาสนุก Happy Learners
- ยิปซี
- ระหว่างบรรทัด
- สำนักพิมพ์อื่นๆ
- อ่าน 101
- อ่านอิตาลี
- เป็ด เต่า ควาย
- แพรวสำนักพิมพ์
- ไก่3
- แจ้งชำระเงิน
- ตรวจสอบสถานะการสั่งซื้อ
- ติดต่อสอบถาม
เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์
-
0 รายการ0฿
เรื่องเล่าผิดเวลา
ผู้เขียน: Peter Bichsel / ผู้แปล: ชลิต ดุรงค์พันธุ์
.-
.-
(ลด 5%)
186 หน้า
ขนาด 10.5 x 18 cm.
แปลจากเรื่อง Geschichten zur falschen Zeit
27 เรื่องราว จากข้อเขียนในคอลัมน์ต่างๆ โดยนักเขียนงานวรรณกรรม
เรื่องที่ดูเผินๆ คล้ายเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่เมื่อเพ่งพิจอย่างจริงจังแล้วกับซ่อนซุกปัญหาใหญ่โตเอาไว้ ในช่วงเวลาเฉพาะกาล
สำหรับผมแล้วการเขียนคอลัมน์เป็นรูปแบบวรรณกรรมที่น่าสนใจ เพราะในฐานะคนเขียนผมต้องพยายามสื่อสารทำความเข้าใจกับคนอ่าน คนอ่านที่ไม่ได้จงใจเลือกอ่านงานเขียนของผม แต่เป็นคนอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับใดฉบับหนึ่งที่บังเอิญเปิดหนังสือพิมพ์มาเห็นข้อเขียนของผมเข้า แล้วก็เลยอ่าน แล้วส่วนใหญ่พออ่านแล้วก็คงตกใจกับข้อเขียนของผม คนเขียนที่ทำหน้าที่เป็นนักหนังสือพิมพ์ในที่นี้ส่วนใหญ่แล้วเป็นนักเขียนที่มาจากสายวรรณกรรม พูดง่ายๆ ก็คือ มาจากโลกที่คนอ่านหนังสือพิมพ์ไม่รู้จัก - ผมชอบไอ้ความรู้สึกอันนี้ --
เพเตอร์ บิคเซล
27 เรื่องราว จากข้อเขียนในคอลัมน์ต่างๆ โดยนักเขียนงานวรรณกรรม
เรื่องที่ดูเผินๆ คล้ายเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่เมื่อเพ่งพิจอย่างจริงจังแล้วกับซ่อนซุกปัญหาใหญ่โตเอาไว้ ในช่วงเวลาเฉพาะกาล
สำหรับผมแล้วการเขียนคอลัมน์เป็นรูปแบบวรรณกรรมที่น่าสนใจ เพราะในฐานะคนเขียนผมต้องพยายามสื่อสารทำความเข้าใจกับคนอ่าน คนอ่านที่ไม่ได้จงใจเลือกอ่านงานเขียนของผม แต่เป็นคนอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับใดฉบับหนึ่งที่บังเอิญเปิดหนังสือพิมพ์มาเห็นข้อเขียนของผมเข้า แล้วก็เลยอ่าน แล้วส่วนใหญ่พออ่านแล้วก็คงตกใจกับข้อเขียนของผม คนเขียนที่ทำหน้าที่เป็นนักหนังสือพิมพ์ในที่นี้ส่วนใหญ่แล้วเป็นนักเขียนที่มาจากสายวรรณกรรม พูดง่ายๆ ก็คือ มาจากโลกที่คนอ่านหนังสือพิมพ์ไม่รู้จัก - ผมชอบไอ้ความรู้สึกอันนี้ --
เพเตอร์ บิคเซล
สินค้าอื่นที่คุณอาจสนใจ
-
.- .-
